Adolf Friedrich Oschatz, niemcki przyrodnik, przyszedł na świat 6 sierpnia 1812 roku w Wałczu, a zmarł 20 grudnia 1857 roku w Berlinie. Jego działalność naukowa była niezwykle różnorodna i obejmowała wiele gałęzi wiedzy.
Oschatz podjął studia z zakresu nauk przyrodniczych, matematyki, filozofii i geografii na Uniwersytecie w Berlinie. Po ukończeniu edukacji, przez pewien czas uczył zarówno matematyki, jak i przyrody w Eutin.
W latach 1841-1843 pełnił funkcję asystenta znanego czeskiego biologa Jana Evangelisty Purkyněgo w jego Instytucie Fizjologicznym we Wrocławiu. To właśnie w tym okresie skonstruował ulepszony mikrotom, który był wykorzystywany przez Purkyněgo w jego badaniach nad histologią serca.
Po zakończeniu współpracy z Purkyněm, Oschatz powrócił do Berlina, gdzie przez resztę życia pracował jako nauczyciel prywatny (Privatgelehrter). Dodatkowo, zajmował się sporządzaniem preparatów histologicznych, które były niezbędne dla szkół oraz uczelni, przyczyniając się tym samym do rozwoju nauk przyrodniczych w swoim regionie.
Prace
Adolf Oschatz, znany z ważnych prac naukowych, pozostawił po sobie interesujące publikacje. Oto niektóre z nich:
- De phalli impudici germinatione (1842),
- Die Ursache des sogenannten Getreideregens als beachtenswerthe Kulturpflanze, Mittheilungen über gelungene Versuche, die Kartoffeln mit Ersparniss an Aussaat und Vermehrung des Ertrages zu ziehen und Untersuchungen über den Werth der Quecken als Brodsurrogat: 3 agronomische Abhandlungen, Jul. Springer, 1848.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Karol Łowiński | Krzysztof Parulski | Marek Pyc | Jerzy Nawrocki (informatyk) | Marian Subocz | Liwiusz Laska | Wiesław Dębski (dziennikarz) | Ireneusz GrabowskiOceń: Adolf Oschatz